Αποσπάσματα

Απόσπασμα 1: Το 1453, στις 29 Μαΐου, οι Οθωμανοί έσπασαν τα τείχη της Πό­λης, μπήκαν μέσα και άρχισαν να σκοτώνουν τους Χριστιανούς και να λεηλατούν τις περιουσίες τους. Οι κάτοικοι που είχαν μαζευτεί στο προαύλιο της Παναγίας των Βλαχερνών έψελναν όλοι μαζί το τροπάρι «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ». Επτά από αυτούς (κανείς δεν ξέρει ποιοι ήταν αξιωματούχοι, απλοί πολίτες ή πολεμιστές), φοβού­μενοι μην σκοτώσουν τα γυναικόπαιδα, πήραν τις οικογένειές τους μέσα από την Παναγία των Βλαχερνών και εγκατέλειψαν την Πόλη άρον άρον, όπως και πολλοί άλλοι. ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΟΝΑΝ ΟΨΙΝ. Η Εκκλησιά Παναγία των Βλαχερνών στο αγίασμα, άπω όπου φύγανε το 1453 έντρομοι οι πρόγονοι μας, να κατοικήσουν στο Αγιασματακι. Απόσπασμα 2: Μια μέρα, διέσχιζε το δρόμο μια συνοδεία από άμαξες. Οι άντρες του καταυλισμού, κοιτάζοντας από ψηλά, είδαν μια άμαξα να έχει βουλιάξει. Προσπαθούσαν μάταια να την βγάλουν. Μάλιστα κάποι­οι από την συνοδεία είχαν μπει μέσα στο ποτάμι, αλλά η άμαξα δεν ξεκολλούσε. Έτσι, πήραν την απόφαση να κατεβούν να βοηθήσουν. Όλοι μαζί μπήκαν στο ποτάμι, που ήταν ένας βούρκος, και έβγαλαν την άμαξα. Μόλις πάτησε η άμαξα στο δρόμο, άνοιξε η πόρτα και έκπληκτοι είδαν να κατεβαίνει μια κυρία ντυμένη βασιλικά. Ήταν η γυναίκα του Σουλτάνου, «η Σουλτάνα». Τους ρωτάει: – «Ποιοι είστε εσείς;». – «Ρωμιοί Χριστιανοί, αρχόντισσα.» – «Πώς βρεθήκατε εδώ;» Της διηγήθηκαν λοιπόν τα καθέκαστα. – «Και πόσοι είστε;» – «Εφτά οικογένειες, αρχόντισσά μου.» Η Σουλτάνα έδωσε αμέσως διαταγή να κτίσουν επτά σπίτια και μια βρύση «στο σημείο όπου ήταν η πηγή», ώστε να κατέβουν από το βουνό με τις οικογένειές τους και να κατοικήσουν εκεί. Επάνω στη βρύση έδωσε εντολή να γραφτεί: «Αυτούς τους Ρωμιούς Χριστι­ανούς δεν θα τους πειράξει κανείς, αλλά ούτε θα έρθει να κατοικήσει Οθωμανός μαζί τους». Έτσι ιδρύθηκε το χωριό. Επειδή η πηγή αυτή τους έσωσε, όλοι είπαν ότι ήταν θέλημα Θε­ού και την ονόμασαν «αγίασμα». Έτσι το χωριό, πήρε το όνομα Αγι­ασματάκι. Στην θέση όπου ήταν η πηγή με την βρύση τώρα υπάρχει μια υπόγεια δεξαμενή και μια βρύση, στο κάτω μέρος, στον δρόμο υπάρχουν ποτίστρες που πότιζαν τα ζώα. Απόσπασμα 3:  Οι εικόνες του Αγίου Γεωργίου και του Προφήτη Ηλία, μαζί με άλλα ιερά κειμήλια, σώζονται έως σήμερα. Βρίσκονται στη μεγάλη εκκλησία της Αναλήψεως του Κυρίου, στον Περδίκκα. Οι εικόνες και τα βιβλία γράφουν την προέλευσή τους. Η εικόνα του Προφήτη Ηλία γράφει «ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΩΝ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΠΑΡΕΠΙΔΗΜΟΥΝΤΑΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΕΚ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΑΓΙΑΣΜΑΤΑΚΙ ΤΟ 1909» (αφιέρωμα κατοί­κων από το χωριό Αγιασματάκι, οι οποίοι διέμεναν προσωρινά στην Κωνσταντινούπολη το 1909). Στη μεγάλη εικό­να του Αϊ–Γιώργη γράφει το όνομα του: ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΜΜΑΝΟΥ­ΗΛ ΧΡΗΣΤΟΥ & ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ 1916 (αφιέρωμα του Μανώλη του Χρήστου, και του Κωνσταντίνου του Θεόδωρου). Δηλαδή είναι αφιέρωμα του Μανώλη Αρσενίδη του Χρήστου και του Κωνσταντίνου Αρσενίδη του Θεόδωρου (ο πατέρας της μητέρας μου Αναστασίας). Απόσπασμα 4: ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΣΤΟ ΑΓΙΑΣΜΑΤΑΚΙ ΤΟ 1910: 490  ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΣΤΟΝ ΠΕΡΔΙΚΚΑ ΤΟ 1927: 236 - Το 1910 το Αγιασματακι είχε 490 κατοίκους - Το 1912 έως 1915  πήραν οι Οθωμανοί 115 άνδρες και παιδιά φαντάρους στα αμελε ταμπούρου, στις μάχες, της Καλλίπολης, Μέσης ανατολής και Ρωσίας. Ελάχιστοι γύρισαν πίσω. - Το 1924 με την ανταλλαγή ήρθαν στην Ελλάδα (Ναλπάνκιοι – Περδίκκα) 385  κάτοικοι. - Από το 1924 έως το 1926 πέθαναν 42 παιδιά (1-14 ετών) από κακουχίες, τύφο και ελονοσία. - Με την απογραφή το 1927 για  να πάρουν χωράφια (κλήρους), καταγράφηκαν 236 κάτοικοι ενώ οι υπόλοιποι έφυγαν  στη Σίνδο, Θεσσαλονίκη και σε άλλα μέρη της Ελλάδος.